ผมได้อ่านพระคัมภีร์ เรื่องของเบธเอล แล้วรู้สึกว่าพระเจ้าพูดด้วย เลยอยากจะแบ่งปันกับพี่น้องทุกท่าน
เรื่องราวของยาโคบ เป็นเหมือนหนังซีรีย์ตอนยาว แม้เอซาว และยาโคบ จะถือเป็นคู่แฝดกันก็ตาม แต่ถ้าลำดับการเกิดแล้ว ยาโคบถือเป็นน้อง และเอซาวถือเป็นอาตั่วเฮีย ทั้งคู่ถือได้ว่า ห้ำหั่นกันมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์เรเบคาห์มารดา (ปฐก 25:22) แต่เอซาวคลอดออกมาได้ก่อน แต่กระนั้นก็ตามที ยาโคบก็จับส้นเท้าของเอซาวเอาไว้ (ปฐก 25:26)
ต่อมาได้มีเหตุการณ์หลายต่อหลายเหตุการณ์เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเอซาวขายสิทธิบุตรหัวปีให้ยาโคบ เพื่อแลกกับขนมปังและถั่วแดงต้ม หรือยาโคบกับมารดา ร่วมกันหลอกให้อิสอัคที่ตามองไม่เห็นในเวลานั้น วางมืออวยพร ส่งต่อพระพรบุตรหัวปี (Firstborn Blessing) ให้แก่ยาโคบ วันนี้ผมจะไม่ได้พูดถึงเหตุการณ์เหล่านั้น แต่จะพูดถึงเหตุการณ์หลังจากนั้น หลังจากที่ยาโคบได้รับพระพรบุตรหัวปีไปแล้ว
ยาโคบในตอนนี้ ได้รับพระพรบุตรหัวปีเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่อิสอัควางมืออธิษฐานส่งต่อพระพรสิทธิบุตรหัวปีให้ยาโคบ บางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้น ในโลกฝ่ายวิญญาณ แต่ในโลกฝ่ายกายภาพ ทุกอย่างยังดูเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลียนแปลง จริงๆ สถานการณ์ฝ่ายกายภาพแย่ลงด้วยซ้ำ
เอซาวเกลียดชังยาโคบ เพราะยาโคบได้ขโมยพระพรบุตรหัวปีของตนไป เอซาวในตอนนั้น ตั้งใจว่า เมื่อไหร่ที่พ่อเสีย เขาจะจัดการเก็บยาโคบซะ ให้จบๆ กันไป แต่ความ รู้ไปถึงหูของเรเบคาห์ เรเบคาห์จึงส่งให้ยาโคบไปอยู่กับลาบันพี่ชายของตน (ปฐก 27:41)
ใน ปฐก 27 ข้อ 10 เป็นต้นไป กล่าวถึง การที่ยาโคบออกเดินไปทางหาลาบัน ยาโคบในตอนนี้ ได้รับพระพรบุตรหัวปีมาเป็นที่เรียบร้อย แต่ในฝ่ายกายภาพ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าจะว่าไปแล้ว สถานการณ์ที่มองเห็นได้ แย่ลง เพราะยาโคบต้องระหกระเหินร่อนเร่ ตัวเปล่า ไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย
ยาโคบเดินทางไปถึงที่ๆ หนึ่ง เรียกว่า เบธเอล ที่เบธเอล ยาโคบนอนหลับ และฝันเห็นบันไดที่ตั้งขึ้นบนแผ่นดินโลก แต่ยอดทอดยาวไปถึงสวรรค์ ฑูตของพระเจ้าก็ขึ้นลงอยู่บนบันไดนั้น ที่นั่นพระเจ้าได้หนุนใจยาโคบ สิ่งที่พระเจ้าพูดกับยาโคบก็คือ เตือนให้ยาโคบตระหนักถึงพันธสัญญาที่พระเจ้ามีต่ออับราฮัม อิสอัค และวันนี้ต่อยาโคบ
เมื่อยาโคบตื่นขึ้นมา ยาโคบจึงได้เอาก้อนหินมาขึ้นเป็นแท่นบูชา และยาโคบอธิษฐานกับพระเจ้าว่า
ปฐก 28:18-22 18 ยาโคบจึงลุกขึ้นแต่เช้ามืด เอาก้อนหินซึ่งใช้หนุนศีรษะ ตั้งขึ้นเป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ และเทน้ำมันบนยอดเสานั้น 19 เขาเรียกสถานที่นั้นว่าเบธเอล แต่ก่อนเมืองนั้นชื่อลูส 20 แล้วยาโคบปฏิญาณว่า "ถ้าพระเจ้าทรงอยู่กับข้าพระองค์ ทรงพิทักษ์รักษาในทางที่ข้าพระองค์ไป ประทานอาหารให้ข้าพระองค์รับประทาน และเสื้อผ้าให้ข้าพระองค์สวม 21 จนข้าพระองค์กลับมาบ้านบิดาของข้าพระองค์โดยสวัสดิภาพแล้ว พระเยโฮวาห์จะทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ 22 และก้อนหินซึ่งข้าพระองค์ตั้งไว้เป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ จะเป็นที่ประทับของพระเจ้า และทุกสิ่งที่พระองค์ทรงประทานแก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะถวายหนึ่งในสิบแก่พระองค์" (TH1971)
โปรดติดตามต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น