วันนี้ ผมอยากเขียน ถึงภาพสัญลักษณ์ของกษัตริย์ดาวิด ที่เป็นคำพยากรณ์ เล็งถึงประเทศอิสราเอลในทุกวันนี้
ย้อนเวลากลับไปในปี 1024 BC (ก่อนคริสตกาล) ตอนที่กองทัพอิสราเอล ประจันหน้ากับกองทัพฟิลิสเตีย ทางกองทัพฟิลิสเตีย ท้าทายกองทัพอิสราเอล โดยยื่นสารท้าประลอง ให้แต่ละฝ่ายส่งยอดฝีมือออกมาสู้กัน ยอดฝีมือใครปราชัย ชนชาตินั้น จะเป็นทาสรับใช้ชนชาติที่ชนะ
กองทัพฟิลิสเตีย ส่งยอดฝีมืออันดับหนึ่งในเวลานั้น ซึ่งก็คือ โกลิอัท (Goliath) ออกมาท้าทายกองทัพอิสราเอลอยู่ 40 วัน 40 คืน แต่ฝั่งอิสราเอล ก็ไม่มีใครกล้ารับคำท้า ออกไปประลองฝีมือกับโกลิอัท
จนที่สุด เด็กหนุ่มวัย 17 ปี ได้นำอาหารมาส่งให้พี่ชายที่ค่ายทหารอิสราเอล ตามคำสั่งของบิดา ได้ยิน คำสบประมาท ดูหมิ่น กองทัพอิสราเอล เด็กหนุ่มคนนั้น จึงได้เสนอตัว ออกไปประลองยุทธกับโกลิอัท
ก่อนที่เด็กหนุ่มดาวิดจะออกไปสู้กับยักษ์โกลิอัท กษัตริย์ซาอูลได้เบิกตัวเขาให้เข้าเฝ้า เมื่อได้เข้าเฝ้ากษัตริย์ซาอูล ดาวิดได้ทูลกษัตริย์ซาอูลว่า
1ซมอ 17:34-37 34แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเคยดูแลแพะแกะของบิดา และเมื่อมีสิงห์หรือหมีมาเอาลูกแกะตัวหนึ่งไปจากฝูง 35 ข้าพระบาทก็ไล่ตามฆ่ามัน และช่วยกู้ลูกแกะนั้นมาจากปากของมัน ถ้ามันลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระบาท ข้าพระบาทก็จับหนวดเคราของมัน และทุบตีมันจนตาย 36 ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าสิงห์และหมีนั้นมาแล้ว คนฟีลิสเตียผู้มิได้เข้าสุหนัตคนนี้ก็เป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้นตัวหนึ่ง ด้วยเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่” 37 และดาวิดทูลต่อไปว่า “พระเจ้าผู้ทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากขยุ้มเท้าของสิงห์ และจากขยุ้มเท้าของหมี จะทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากมือของคนฟีลิสเตียคนนี้” และซาอูลจึงตรัสแก่ดาวิดว่า “จงไปเถอะ และพระเจ้าจะทรงสถิตอยู่กับเจ้า” (TBS1971)
1ซมอ 17:34-37 34แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเคยดูแลแพะแกะของบิดา และเมื่อมีสิงห์หรือหมีมาเอาลูกแกะตัวหนึ่งไปจากฝูง 35 ข้าพระบาทก็ไล่ตามฆ่ามัน และช่วยกู้ลูกแกะนั้นมาจากปากของมัน ถ้ามันลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระบาท ข้าพระบาทก็จับหนวดเคราของมัน และทุบตีมันจนตาย 36 ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าสิงห์และหมีนั้นมาแล้ว คนฟีลิสเตียผู้มิได้เข้าสุหนัตคนนี้ก็เป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้นตัวหนึ่ง ด้วยเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่” 37 และดาวิดทูลต่อไปว่า “พระเจ้าผู้ทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากขยุ้มเท้าของสิงห์ และจากขยุ้มเท้าของหมี จะทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากมือของคนฟีลิสเตียคนนี้” และซาอูลจึงตรัสแก่ดาวิดว่า “จงไปเถอะ และพระเจ้าจะทรงสถิตอยู่กับเจ้า” (TBS1971)
สิ่งที่ดาวิดได้ทูลซาอูล ในอีกด้าน คือภาพสัญลักษณ์ และคำพยากรณ์ เล็งถึงชนชาติอิสราเอลในอนาคต ในช่วงหลังจากที่อิสราเอลได้ถูกลบ ชื่อออกจากแผนที่โลก ก่อนที่พวกเขาจะกลับมารวมเป็นชาติ และดำรงอยู่ในแผ่นดินพระสัญญา คนอิสราเอล จะต้องเจอศัตรู 3 ตัวใหญ่ อันได้แก่ สิงห์, หมี และคนฟิลิสเตีย
พี่น้องดูลำดับที่พระคัมภีร์กล่าวถึง ศัตรูทั้ง 3 ตัว จะอยู่ในลำดับ สิงห์ ตามมาด้วยหมี และปิดท้ายด้วยคนฟิลิสเตีย อยู่ในลำดับนี้ ทุกครั้ง
สิงห์ เล็งถึงอังกฤษ
หมี เล็งถึงรัสเซีย
คนฟิลิสเตีย เล็งถึง Antichrist
เป็นอะไรที่รู้กันว่า สัญลักษณ์สิงห์ หรือสิงโตคำราม คือสัญลักษณ์ของประเทศอังกฤษ คนอิสราเอล เริ่มสิ้นชาติ เมื่อคริสตศักราชที่ 70 หลังจากที่นายพลทิตัส แห่งกองทัพโรม บุกยึดกรุงเยรูซาเล็ม และเผาทำลายพระวิหารหลังที่ 2 ลง ตามคำพยากรณ์ที่พระเยซู ได้ทำนายไว้ (มธ 24, มก 13 และ ลก 21) และพวกเขาสิ้นชาติ ไปร่วม 1,878 ปี จนในปี 1948 UN ได้ประกาศความเป็นชาติของอิสราเอลขึ้นมาอีกครั้ง
ในช่วง 1920 - 1948 คนอิสราเอล พบกับอุปสรรคปัญหามากมาย จากประเทศอังกฤษ ในช่วงเวลาดังกล่าว พื้นที่ที่เป็นประเทศอิสราเอลเดิม ได้อยู่ภายใต้การปกครองของอังกฤษ อังกฤษได้ออกกฎข้อห้าม หลายประการ ในการกีดกันคนยิว ไม่ให้ย้ายกลับมายังแผ่นดินพระสัญญาได้ โดยในช่วงนั้น คนยิวย้ายกลับมา ด้วยวิธีการซื้อที่ดิน จากคนที่อยู่อาศัยเดิม แต่อังกฤษก็ออกกฎข้อห้าม จำกัดการขายที่ดินให้คนยิว
ในช่วงกบฎอาหรับ (Arab Revolt) ปี 1936 - 1939 รัฐบาลอังกฤษได้ ออกกฎมากมาย ที่เอื้อประโยชน์กับคนอาหรับ และริดรอนสิทธิของคนยิว
จนในปี 1939 หรือที่รู้จักในนามของช่วง White Paper รัฐบาลอังกฤษ ได้ออกกฏหมาย มิให้คนอิสราเอลซื้อขายที่ดิน จนท้ายที่สุด คนอิสราเอลไม่สามารถย้ายกลับมายังแผ่นดินพระสัญญาได้ จนเป็นเหตุให้ถูกฮิตเลอร์ ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ (Holocaust) ในช่วงปี 1941 - 1945
จนเหตุการณ์ เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่2 ในช่วงปี1945-1948 รัฐบาลอังกฤษ ยกระดับ จำกัดการย้ายเข้าในดินแดนของคนอิสราเอล ทำการทารุณ ตลอดจนจับคนอิสราเองมาขังคุก จนเป็นเหตุให้คนอิสราเอล ลุกขึ้นต่อสู้กับทหารอังกฤษ เพื่อประกาศอิสรภาพจากอังกฤษ และตั้งรัฐอิสระของตนเองขึ้นมา
จนในปี 1939 หรือที่รู้จักในนามของช่วง White Paper รัฐบาลอังกฤษ ได้ออกกฏหมาย มิให้คนอิสราเอลซื้อขายที่ดิน จนท้ายที่สุด คนอิสราเอลไม่สามารถย้ายกลับมายังแผ่นดินพระสัญญาได้ จนเป็นเหตุให้ถูกฮิตเลอร์ ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ (Holocaust) ในช่วงปี 1941 - 1945
จนเหตุการณ์ เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่2 ในช่วงปี1945-1948 รัฐบาลอังกฤษ ยกระดับ จำกัดการย้ายเข้าในดินแดนของคนอิสราเอล ทำการทารุณ ตลอดจนจับคนอิสราเองมาขังคุก จนเป็นเหตุให้คนอิสราเอล ลุกขึ้นต่อสู้กับทหารอังกฤษ เพื่อประกาศอิสรภาพจากอังกฤษ และตั้งรัฐอิสระของตนเองขึ้นมา
การต่อสู้ ได้ยุติลงในปี 1948 อังกฤษได้ถอนตัวออกไป และสหประชาชาติได้เข้ามา และอนุมัติแผน แบ่งดินแดนใหักับคนอิสราเอล จนอิสราเอล สามารถประกาศรัฐอิสราเอลขึ้นมาบนแผนที่โลกได้อีกครั้ง ถือเป็นประเทศแรก และประเทศเดียวในโลกที่หายไปจากแผนที่โลก เกือบ 2 พันปี แล้วสามารถกลับมารวมกันเป็นประเทศได้อีกครั้ง ทำให้คำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ เอเสเคียล 36-37 สำเร็จเป็นจริง
อังกฤษ หรือ สิงโต คือศัตรู ตัวแรก ที่อิสราเอลต้องเผชิญ
เมื่อผ่านสิงโตไปได้ ศัตรูตัวถัดมา ก็คือ หมี ซึ่งเราทุกคนรู้กันดีว่า หมี คือสัญลักษณ์ของรัสเซีย คำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ เอเสเคียล ไม่ได้จบแค่ การกลับมารวมเป็นประเทศอีกครั้งของคนอิสราเอล ผู้เผยพระวจนะเอเสเคียล ได้พยากรณ์ต่อในบทที่ 38 เรื่องกองทัพผสม โดยมีรัสเซียเป็นแกนนำ จะบุกถล่มอิสราเอล
ทุกสิ่ง ทุกอย่างที่เราเห็นบนหน้าข่าว หน้าจอทีวีวันนี้ การรบระหว่างอิสราเอลและกองกำลังติดอาวุธฮามาส ในฉนวนกาซา จะพาไปสู่การสำเร็จเป็นจริงของคำพยากรณ์ เรื่อง หมี บุกถล่มอิสราเอล
พระคัมภีร์บันทึกไว้ว่า...
หกแรก: เขาสูง 6 ศอก
หกที่สอง: เขาสวมหมวกชุดเกราะ + อาวุธ 6 ชิ้น
หกที่สาม: เขาถือหอกหนัก 600 เชเขล
1ซมอ 17:4-7 4มีผู้หนึ่งชื่อโกลิอัทเป็นยอดทหาร ได้ออกมาจากค่ายคนฟีลิสเตียเป็นชาวเมืองกัท สูงหกศอกคืบ 5เขาสวมหมวกทองสัมฤทธิ์ไว้ที่ศีรษะ และสวมเสื้อเกราะ เสื้อเกราะนั้นหนักห้าพันเชเขลเป็นทองสัมฤทธิ์ 6และสวมสนับแข้งทองสัมฤทธิ์ และมีหอกทองสัมฤทธิ์แขวนอยู่ที่บ่า 7ด้ามหอกนั้นเหมือนไม้กระพั่นทอผ้า ตัวหอกหนักหกร้อยเชเขลเป็นเหล็ก ทหารถือโล่ของเขาเดินออกหน้า (TBS1971)
Boss ใหญ่ของเรื่องจะปรากฎตัวขึ้นหลังจาก หมี โดนกำจัดไป และทุกอย่างจะพัฒนาไปสู่ Climax คือ สงครามอารมาเกดโดน (Armageddon)
ในขณะที่อิสราเอลกำลังจะเพลี่ยงพล้ำให้กับศัตรู ในเวลานั้น พวกเขาจะร้องหาพระเยซู และพระองค์ จะเสด็จกลับมาครั้งที่สอง พร้อมกับบรรดาผู้เชื่อ (คริสตจักร) ที่ได้ถูกรับไป (Rapture)
และนี่ก็คือ ฉากจบบริบูรณ์ ของคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ จากนั้นจะเข้าสู่ยุค 1,000 ปี ที่พระเจ้าทรงปกครอง ทำให้แก่นสาร (substance) ของเทศกาลที่เจ็ด เทศกาลอยู่เพิง (The Feast of Tabernacle) สำเร็จเป็นจริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น